Το νήμα ψάχνω στον πεζό τον Λόγο, αναιρώντας κάθε πράξη για την απόφαση εκείνη που δίνει ένα τέλος στην αναπόφευκτη μοίρα που περνάει από τις γραφές στην δράση και το αναπάντεχο. Το απρόσμενο της συνέπειας στην ιστορία είναι τόσο δηλωμένο και τόσο ακατανόητο ταυτόχρονα. Ξεμείναμε άπιστοι φέροντας το φορτίο της πίστης άλλων και τώρα που ήρθε η ώρα της απόφασης κοιτάμε ο ένας τον άλλον άλλοτε διερευνητικά άλλοτε με θλίψη και άλλοτε με έχθρα, φόβο, οργή και απελπισία. Και όλοι μας στρατιώτες στην αδράνεια και στην αίσθηση του αναπόφευκτου […] Πως θα τους ξεριζώσω από τις θέσεις τους και πώς θα αντιδράσουν? Χρειάζομαι κι άλλους ελπίζοντας από μόνοι τους να μιλήσουν για την απιστία τους. Εσύ με τα φυσίγκια!!!πού είναι το βιβλίο σου? γιατί το ξέρω πως και σύ έχεις, μόνο που κάπου το έχεις καταχωνιάσει να μην προδοθείς και συ σαν τον Xριστό, […]
